اینجا از دغدغه های مادی خبری نیست
اینجا صدای شکستن دلها بسیار می آید
اینجا آتش گرفتن خیمه ها را می بینی.اما نه!...احساس سوختن به تماشا نمی رسد..آتش بگیر..
اینجا ناله های زینب و چشم انتظاری رقیه برای دیدن پدر وجودت را ذوب می کند
اینجا هیچ چیز به اندازه اشک انسان را به خدا نمی رساند
اینجا حس کودک یتیمی را داری!ااشک های خسته از غربت شیعه را با گوشه لباست پاک می کنی ولی هر چه می گریی آرام نمی شوی
اینجا کربلاست.غمگین ترین دشت تاریخ

نظرات شما عزیزان:
|